W swojej książce
"Nomos Ziemi" niemiecki prawnik Carl Schmitt przeciwstawia starożytne
greckie pojęcie νομός nowoczesnej
niemieckiej idei ustawy (gesetz).
Nowoczesne kategoria gesetz jest
wcieleniem pozytywistycznego „legalistycznego” rozumienia prawa jako zespołu
zasad przyjętych przez ustawodawcę.
Według Schmitta
podejście to związane jest wyłącznie z samowolą ustawodawcy oraz przymusem
spełnienia norm, które są wynikiem tejże samowoli. Poszukując alternatywy dla
tego pojęcia i podejmując próbę znalezienia realnej zasady prawa
międzynarodowego Schmitt używa pojęcia νομός.
Carl Schmitt zauważył również, iż w archaicznej i częściowo klasycznej
starożytnej Grecji pojęcie νομός
związane było przede wszystkim z konkretnym aktem, który tworzył porządek w
danym obszarze terytorialnym (głównie lokalnym). Słowo νομός pochodzi od czasownika νέμειν,
a jednym z głównych jego znaczeń jest „rozgraniczenie”. Tak więc νομός jest bezpośrednim obrazem, który
tworzy przestrzennie widoczny polityczny i społeczny porządek narodu w wyniku
procesu pomiaru oraz rozgraniczenia lub zdobycia ziemi. Według Schmitta νομός – to miara, która zgodnie z pewnym
porządkiem rozgranicza i lokalizuje powierzchnię Ziemi oraz określa narzucone
przez tę miarę formę porządku politycznego, społecznego i
religijnego.
Tak więc jednym z głównych problemów
współczesnej filozofii prawa międzynarodowego jest identyfikacja i opis zasad
podziału przestrzeni, które są zdeterminowane pewnego typu połączeniami
porządku i lokalizacji badanymi nowymi metodami naukowymi
